► Przyczyną hemochromatozy u ptaków jest nadmierne odkładanie się żelaza w wątrobie i innych tkankach (trzustce, mięśniu sercowym).
U zdrowych zwierząt nadmiar żelaza jest bardzo szybko wydalany z organizmu.
Przyczyna choroby może być dziedziczna, lub zależna do innych czynników, w tym diety, zakażeń i toksyczności.
U niektórych gatunków choroba ta ma wysoką częstotliwość, głównie u ptaków żywiących się głównie owocami, owadami, lub wszystkożernych, – zwykle takich jak tukany, lorysy, rajskie ptaki, dzioborożce, szpaki azjatyckie, a nawet choć zanotowana rzadziej może wystąpić u papug. Jeśli zgromadzone żelazo wystąpi w dużych stężeniach, jest toksyczne dla komórek wątroby. Toksyczność ta może prowadzić do śmierci komórek i włóknienia narządów.
Hemochromatoza nie została stwierdzona u dzikiej populacji ptaków, jest uznawana za chorobę ptaków żyjących w niewoli. Najnowsze badania wskazują, że stres podnosi poziom żelaza i wiąże białka, które działają w transporcie żelaza i że synteza tych białek jest regulowana przez hormon stresu.
Niestety badania krwi mogą nie wykazać jednoznacznie choroby. Szczegółowe badania rozpoznające chorobę wiążą się z biopsją wątroby, co jest u ptaków bardzo ryzykowne ze względu na znieczulenie ogólne ptaka. Choroba może pojawić się nagle z dnia na dzień, a po 24 godzinach może nastąpić śmierć, natomiast w innych przypadkach choroba może rozwijać się stopniowo, gdzie właściciel chorego ptaka ma czas na podjęcie stosownych działań, o ile choroba szybko zostanie rozpoznana – co jest bardzo trudne w przypadku tej choroby.
Objawy
Nagromadzenie płynów w organizmie, trudności w oddychaniu (co wiąże się z powiększonym sercem ze względu na nadmiar żelaza, który odłożył się w mięśniu sercowym), utrata masy ciała, nagła śmierć ptaka.
W wewnętrznych narządach następuje powiększenie wątroby, wodobrzusze. Zmiany w wątrobie są nieodwracalne.
Profilaktyka i leczenie
Dieta z niską zawartością żelaza.
Leczenie w zależności od stopnia uszkodzenia wątroby.
